Blog

   Doprawdy trudno nudzić się w polskiej szkole. Szczególnie, gdy pełni się funkcję dyrektora, choć również dla uczniów, nauczycieli i rodziców atrakcji nie brakuje. Choćby ostatnio. Kilka dni temu w materiale opublikowanym przez „Dziennik. Gazetę prawną” znalazła się zapowiedź, że Ministerstwo Edukacji Narodowej pilnie szykuje się na wypadek konieczności powrotu od września w szkołach do zdalnego nauczania. Padły nawet konkrety: powstanie platforma internetowa, która zapewni jednolity w całym kraju komfort pracy zdalnej, zaś plan lekcji obligatoryjnie zostanie przeniesiony do wersji online. A w ogóle, to bezpieczeństwo będzie najważniejsze, w oparciu o wytyczne Głównego Inspektora Sanitarnego oraz Ministerstwa Zdrowia. Minął zaledwie tydzień i rzeczniczka MEN oświadczyła dla odmiany, że resort przygotowuje się do normalnej, stacjonarnej pracy. Powtórzyła tę deklarację dwukrotnie, nie zastrzegając tym razem, że rozwój sytuacji zależeć będzie od rekomendacji ze strony instytucji koordynujących walkę z pandemią.

   Drodzy Nauczyciele i Dyrektorzy placówek oświatowych!

   Koleżanki i Koledzy!

   9 czerwca dotarło do mnie e-mailem z mazowieckiego kuratorium zaproszenie do wspólnego tworzenia repozytorium „dobrych praktyk z zakresu działalności szkół i placówek systemu oświaty oraz innych podmiotów w kształceniu na odległość, a także pracy zdalnej”, sygnowane przez panią Joannę Wilewską, Dyrektor Departamentu Wychowania i Kształcenia Integracyjnego MEN. Zapewne wielu z Was miało możliwość zapoznania się z tym pismem, ale przytaczam je tutaj niemal w całości na użytek pozostałych, bowiem jego treść jest istotna dla dalszej części mojego listu.

   Ten artykuł będzie miał wydźwięk polityczny. Z góry przepraszam, bo nauczycielowi nie wypada. Jako wychowawca powinienem omijać kwestie powiązane z polityką, choćby dlatego, że rodzice moich uczniów mają różne poglądy, a wprowadzanie jakiegokolwiek dysonansu pomiędzy nimi, a tym, co mógłbym głosić, mając ogromny wpływ na uczniów jako Pan Dyrektor, byłoby po prostu nieprofesjonalne. Jesteśmy jednak na blogu, którego odbiorcami są głównie dorośli, więc pozwolę sobie zaprezentować swój pogląd, nie tyle zresztą na takie czy inne ugrupowanie lub jego lidera, co na pewne zjawiska ze sfery wartości. Na tym polu bowiem spotykają się, a przynajmniej powinny, polityka z pedagogiką.

   Postanowiłem wykorzystać blog „Wokół szkoły” do prywatnych celów służbowych. To znaczy do celów służbowych, ale nie publicznego publicysty, tyko prywatnego dyrektora szkoły. Otóż na kolejny rok szkolny poszukuję nowych nauczycieli do STO na Bemowie. Zanim umieszczę stosowne ogłoszenia w Mazowieckim Banku Ofert Pracy, proponuję pierwszeństwo tym, którzy czytują moją publicystykę. Mają bowiem dzięki temu jaką-taką orientację w poglądach ewentualnego szefa, a przez to w charakterze szkoły, którą kieruję. W końcu nie na darmo mówi się „Jaki pan taki kram”.