TOALETA
Centralny punkt antycznej tragedii, rozgrywającej się w środowisku nauczycielskim. Zakazanie uczniowi wyjścia podczas lekcji do toalety jest deliktem w stosunku do jego konstytucyjnego prawa do godności, zaś zezwolenie mu na wyjście, naruszeniem prawa oświatowego, zobowiązującego nauczycieli do sprawowania nieprzerwanej opieki nad uczniami. Mało doceniana, a przecież ważna przyczyna wzrastającego niedoboru kadr pedagogicznych.
Dodaj komentarz
Skomentował Adam
Super! Brawo!
Skomentował Xawer
O ile "zmienianie świata" nie wydaje mi się celem per se, ale raczej środkiem do zaspokojenia celów altruizmu/egoizmu, o tyle brakuje mi tu zupełnie czynnika motywacyjnego, istotnego zwłaszcza w młodym wieku i w szkole: ciekawości poznawczej. U niektórych (wielkich uczonych) mogącej prowadzić również do zmienienia świata.
Pytanie (wcale nie retoryczne!) czy Budda był altruistą, egoistą, czy zmieniaczem świata?
Skomentował Jarosław Pytlak
@Adam, dziękuję :-).
@Xaver - ciekawość świata jest niewątpliwie źródłem motywacji, trzymając się mojego rozumowania, raczej egoistycznej. Działalność Buddy zawiera wszystkie trzy pierwiastki. Ale błagam, nie roztrząsajmy tego głębiej, bo moja gawęda nie ma charakteru teorii naukowej. Ona mnie samemu pomaga myśleć o wychowaniu, a dzielę się nią, bo liczę, że kogoś innego też może skłoni do refleksji. W wersji pisanej, sprzed trzech lat, skłoniła niektórych do przemyślenia strategii rodzicielskiego postępowania - o kilku osobach wiem na pewno. Tylko tyle i aż tyle.
Skomentował Adam
Dążenie do zmieniania świata jest właśnie najbardziej frapującym motywatorem w tym modelu. Ciekawe, że może on działać w dwóch kierunkach: pozytywnym (konstrukcja) i negatywnym (destrukcja). Niektórzy je mylą i jeśli są to osoby mające duży wpływ na rzeczywistość, staje się to źródłem prawdziwych klęsk. Tak więc zmieniaczy świata trzeba z jednej strony hołubić, a z drugiej - czujnie obserwować, czy im się wektory nie przemieszczają opacznie. Nazywa się to kontrolą społeczną, demokracją - czy jakoś tak ;-)
Skomentował Xawer
Jeśli coś ma skłaniać do refleksji i przemyśleń, to musi być spójne i poddane rozstrzęśnięciu (krytyce) na wszelkich płaszczyznach. Chyba, że refleksje i przemyślenia mają polegać na wyszukaniu niespójności w (skądinąd bardzo ładnie opowiedzianej) niespójnej i niedopowiedzianej opowieści.
Nie zgodzę się, że ciekawość jest czynnikiem egoistycznym - chyba, że za egoistyczny uznamy każdy, bo w końcu wszystko robimy to z własnej woli, więc we własnym interesie w jego własnym rozumieniu. Nie ma w ogóle rozróżnienia między altruizmem i egoizmem, bo bliźnich też miłujemy z wewnętrznej potrzeby, dla własnej satysfakcji.
Nie wpadając jednak w tak skrajne uznanie wszystkiego za egoizm, trudno za egoizm uznać kociątko, topiące się w stawie albo Marię Curie nabawiającą się raka.