Blog

   Mniej więcej na początku grudnia zacząłem pisać artykuł pod tytułem „To chyba jest trochę jak wojna…”, o swoich odczuciach po blisko dwóch latach kierowania szkołą w czasie pandemii. Napisałem wtedy bardzo niewiele:

Nie wiem, jak wygląda wojna. Nie wie tego znakomita większość Polaków, podobnie jak ja żyjących w najdłuższym w dziejach naszego kraju okresie pokoju.  Ci, którzy mogą mieć jakieś pojęcie o wojnie, doświadczenie z lat dorosłego życia, pozostali już tylko bardzo nieliczni i wiekowi.  A sam koszmar II wojny światowej zamienił się w komiks z bohaterskimi powstańcami, partyzantami i zdobywcami Monte Cassino. Bez śladu tego, o czym można przeczytać w pisanych w owym czasie na świeżo opowieściach naocznych świadków: codziennego strachu, beznadziei i poczucia bezsilności wobec losu.

Coś więcej o wojnie wiedzą niestarzy jeszcze weterani z Iraku i Afganistanu. Ale ich wiedza jest specyficzna – z punktu widzenia żołnierza. Wojna jest wszakże jeszcze większym koszmarem dla cywilów…

   Od września 2022 roku uczniowie pierwszych klas szkół ponadpodstawowych zamiast wiedzy o społeczeństwie (WOS) uczyć się będą historii i teraźniejszości (HiT). Cytując urzędowe komunikaty, nowy przedmiot ma za zadanie „zwiększenie zakresu zagadnień związanych z historią najnowszą w edukacji historycznej uczniów szkół ponadpodstawowych”, a jego celem jest „wyposażanie uczniów w umiejętności kluczowe z punktu widzenia sprawnego funkcjonowania w świecie współczesnym, takie jak analizowanie, wnioskowanie i samodzielne ocenianie wydarzeń”. Deklaracje piękne, ale Przemysław Czarnek tkwi w szczegółach.

   Polska edukacja jest na skraju zapaści. Już teraz trzeba myśleć nad tym, jak ją ratować, jak zorganizować w przyszłości, gdy obecne rządy przejdą do historii. To misja, która powinna połączyć wszystkie ugrupowania opozycji parlamentarnej.

   Takie jest przesłanie petycji, którą w imieniu jej sygnatariuszy kieruję pod adresem liderów poszczególnych partii oraz wszystkich reprezentujących je parlamentarzystów i innych działaczy.

   Nie ma nic ważniejszego dla społeczeństwa niż edukacja! W niej kryje się dobro młodego pokolenia i przyszłość kraju.

   Jeżeli ktoś z Czytelników chciałby dołączyć do listy sygnatariuszy, bardzo proszę o przesłanie do mnie zgłoszenia pocztą elektroniczną na adres pytlak@pytlak.com.pl. Jeśli na liście mają znaleźć się dodatkowe informacje dotyczące podpisujacego, poza imieniem i nazwiskiem, proszę to wyraźnie zaznaczyć. Może to być np. zawód, pełniona funkcja, organizacja, miejscowość itp. W najbliższym czasie listę będę aktualizował codziennie.

   Przeglądając na swoim blogu wpisy z roku minionego stwierdziłem, że wyjątkowo dużo miejsca zajęła w nich polityka. To znak czasów, który wcale mnie nie cieszy, nawet jeśli pisałem głównie o polityce oświatowej.

   Zakładając z górą siedem lat temu kwartalnik „Wokół szkoły”, a dwa lata później przenosząc się z publicystyką do internetu, chciałem przede wszystkim przybliżać odbiorcom codzienne problemy edukacji, tłumacząc dlaczego pewne sprawy w szkole czy przedszkolu dzieją się tak, jak się dzieją. W intencji, by nauczyciele i rodzice w placówkach oświatowych mogli się lepiej rozumieć, i żeby sprowadzać do racjonalnego poziomu co bardziej radykalne koncepcje zmian.